کنفدراسیون انجمن‌های محلی توسعه پایدار: یک گام به پیش

۳ خرداد ۱۴۰۴

شنبه 24 مه 2025 بوسيله‌ى گروه نويسندگان

هرچند شانزدهمین نشست ماهانه انجمن «خانه مانا» که صبح روز نخستین جمعه خرداد ۱۴۰۴ در دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها)‌ برگزار شد،‌ به دلیل غیبت موجه برخی از اعضای انجمن به نصاب نرسید، با این همه، اعضای حاضر در این نشست، بررسی برنامه استراتژیک انجمن را ادامه دادند و خطوط کلی برنامه انجمن در سال ۱۴۰۴ را تصویب کردند. این برنامه، باید در نشست ماهانه بعدی که در نخستین جمعه تیر ماه برگزار خواهد شد، به تأیید مجمعی که به نصاب رسیده باشد، برسد.

خاطر نشان می‌شود بنیان‌گذار اولیه انجمن «خانه مانا» خانم نسیم حسینی است که فعالیت خود را از حدود دو دهه پیش در محله «دهکده» در شهر کردان کرج آغاز کرد. محله «دهکده» که خارج از «محدوده»‌ محسوب می‌شود، از دریافت خدمات شهری محروم است و به همین دلیل اهالی محل می‌بایست خودشان برای گردآوری زباله و مدیریت سگ‌های ولگرد اقدام می‌کردند. اما از آنجا که هر اقدام جمعی به کسی نیاز دارد که قدم اول را جلو بگذارد، خانم نسیم حسینی دامن همت به کمر بست و فعالیت‌های وی که با دعوت از اهالی محله دهکده کردان کرج برای گردآوری زباله در سطح محله شروع شد، اکنون به تلاش برای تأسیس کنفدراسیون انجمن‌های محلی توسعه پایدار ارتقا یافته است و در این مسیر حمایت بی‌دریغ افرادی مثل خانم‌ها شراره مامبیگی، دنا رحیم‌پور، رؤیا افشار، و آقایان محمود منتظری، فرنود قمصری، و غلامرضا باقری نقش تعیین کننده ایفا کرده است.

فعالیت‌های خانم نسیم حسینی به دو مرحله متمایز تقسیم می‌شود: پیش از آشنایی با دفتر کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) و پس از آن.

مجمع مؤسس انجمن خانه مانا بر اساس قواعد دستورنامه رابرت در یک جمعه برفی در اواخر زمستان سال ۱۴۰۲ در یک خانه ویلایی واقع بر تپه‌های حومه کردان کرج برگزار شد و از آن زمان به بعد، روند رشد کیفی انجمن خانه مانا بی‌وقفه ادامه یافته است.

در جریان تدوین برنامه استراتژیک انجمن خانه مانا، اعضای انجمن در یک اقدام در خور تحسین یک چشم‌اداز تاریخی برای خود تعریف کردند: ایجاد اتحادیه انجمن‌های محلی توسعه پایدار. معنای چنین چشم‌اندازی این است که اعضای انجمن خانه مانا که در محلات مختلف ساکن هستند، خواهند کوشید که در محله خود، یک انجمن محلی توسعه پایدار ایجاد کنند.

همانطور که گفته شد، در آخرین نشست ماهانه انجمن خانه مانا که صبح روز جمعه ۲ خرداد ۱۴۰۴ در دفتر کادرها برگزار شد، بار دیگر، بررسی برنامه استراتژیک انجمن در دستور قرار گرفت و تفاوت بین «هدف» و «چشم‌انداز» بررسی شد.

بنا به تعریف، هدف، دارای چند ویژگی است که آن را از چشم‌انداز متمایز می‌سازد: هدف، ا ز جمله، باید قابل اندازه‌گیری و قابل حصول باشد.. بر اساس چنین تعریفی، ایجاد کنفدراسیون انجمن‌های محلی توسعه پایدار، یک هدف است و نه لزوماً‌ یک چشم‌انداز.

پس از بحث در باره تمایز بین دو مفهوم چشم‌انداز و هدف،‌ این پیشنهاد مطرح شد که عبارت «برای توسعه پایدار ایران»‌ به «چشم‌ا‌‌نداز» انجمن خانه مانا اضافه شود. این پیشنهاد با اجماع عمومی اعضای حاضر به تصویب رسید و چشم‌اننداز خانه مانا از این پس عبارت است از: ایجاد کنفدراسیون انجمن‌های محلی توسعه پایدار برای توسعه پایدار ایران»

هدف برنامه پنج ساله و هدف برای سال ۴۰۴

در ادامه شانزدهمین نشست ماهانه خانه مانا،‌ اعضای حاضر توافق کردند طی یک بازه زمانی ۵ ساله، کنفدراسیون انجمن‌های محلی توسعه پایدار به عنوان هدف برنامه استراتژیک انجمن، ایجاد شود. و برای تحقق این هدف، دو «زیرهدف»‌ هم برای سال ۱۴۰۴ تعیین کردند که عبارتند از:

۱. هر یک از اعضا تا پایان سال ۱۴۰۴ دست کم دو عضو دیگر را جذب کنند.

۲. هر یک از اعضا تا پایان سال ۱۴۰۴ در محله‌ای که ساکن هستند، یک انجمن محلی توسعه‌ پایدار را تأسیس کنند.

همچنین قرار شد هر یک از اعضا در ابتدای هر نشست ماهانه انجمن خانه مانا، گزارشی از فعالیت‌های خود برای تحقق این دو وظیفه را ارایه دهد و تجربه‌‌های خود را در این زمینه، به روش‌های گوناگون، با تمام فعالان اجتماعی که دغدغه توسعه پایدار کشور را دارند در میان بگذارند.

بدیهی است هر محله‌ در سطح هر شهر ویژگی‌های خود را دارد و در نتیجه، بنیان‌گذاران انجمن‌های محلی توسعه پایدار باید شناخت کافی از مشخصات محله خود کسب کنند و با دعوت از افراد معتمد و مورد وثوق مردم محله،‌ سعی کنند، مبر‌م‌تریو موانع توسعه محلی را شناسایی کرده و برنامه‌های مجاب‌کننده و تشویق‌کننده‌ای برای حل آن‌ها ارایه دهند.

انتظار می‌رود «کادرهای پروفشنال»‌ که با قواعد دموکراسی (مندرج در کتاب دستورنامه رابرت)‌ و روش به کارگیری آن‌ها در مجامع ایرانی آشنا شده‌اند،‌ قدم جلو بگذارند و آگاهانه و متعهدانه نسبت به تأسیس انجمن‌های محلی توسعه پایدار بر اساس مبانی استوار و درست اقدام کنند.

به نظر می‌رسد برای ترویج قواعد دموکراسی و ارتقای مهارت‌های مردم برای سازمان‌دهی به خودشان در قالب «جوامع مردم خودقانون‌گذار»‌ (دموکراسی حقیقی) تأسیس انجمن‌های محلی توسعه پایدار روش مناسبی باشد.

لازم به یادآوری است در حالی که «خانه مانا» دنبال تأسیس انجمن‌های محلی توسعه پایدار است که عضویت در آن‌ها داوطلبانه است و هدفشان ارتقای کیفیت زندگی اعضای انجمن است، «سازمان حامیان تأسیس انجمن‌های طراز نوین شهر و روستا»‌ دنبال سازمان دهی به تمام اهالی ساکن یا فعال در یک محله است و هدفشان اخذ تصمیم در باره تمام امور مشاع محله است. این انجمن‌ها در واقع رکن اصلی حاکمیت ملی است و از ائتلاف همین انجمن‌‌هاست که نظام‌ سیاسی شکل می‌گیرد. با این همه، قرار است هر دو نوع انجمن محلی بر اساس قواعد دموکراسی تأسیس و اداره شوند و هدف واحدی را دنبال خواهند کرد:‌تأسیس جوامع مردم خودقانون‌گذار چونان دموکراسی حقیقی.

لینک مقاله در وب‌سایت «کادرها.کام»:
http://www.kadrha.com/spip.php?article419&var_mode=calcul