بخش 16: كفايت مذاكره

كفايت مذاكره
(بلافاصله به مذاكره و طرح پيشنهادهاي فرعي غير از پيشنهاد روي ميز گذاري خاتمه مي‌دهد)

كفايت مذاكره پيشنهادي است كه مورد استفاده قرار مي‌گيرد تا مجمع بلافاصله در مورد يك يا چند پيشنهاد در دست بررسي اخذ رأي كند؛ تصويبش با برخي استثناها چنين كاركردي دارد. تصويب يا «دستور» كفايت مذاكره:

1) بلافاصله مذاكره در خصوص پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي و ديگر پيشنهادهاي در دست بررسي را (در مجموعه‌ متوالي؛ نگا ك: به خصوصيت استاندارد 2) كه پيشنهاد كفايت مذاكره آن‌ها را مشخص مي‌كند، خاتمه مي‌دهد و اصلاح آن‌ها را متوقف مي‌سازد؛ و
2) از طرح هر پيشنهاد فرعي ديگر به جز پيشنهاد عالي‌ رتبه‌ترِ روي ميز گذاري (5) جلوگيري مي‌كند.

تصويب يك دستور براي كفايت مذاكره از طرح پيشنهادهاي فوريتي و ضمني(6) اگر كاربرد داشته باشند، جلوگيري نمي‌كند، و، به بيان دقيق‌تر،‌ مانع اين نمي‌شود كه يك رشته دستور خاص براي يك ساعت مشخص (41،14) كار در دست بررسي را قطع كند (نيز نگا ك: ص. 96-194).

پيشنهاد كفايت مذاكره با آخرين موضوعي كه قبلاً از سوي مجمع بررسي شده هيچ كاري ندارد و تاريخ تغيير تدريجي معناي آن طولاني است. طرح پيشنهاد كفايت مذاكره در كميته‌ها مجاز نيست (50).

خصوصيات توصيفي استاندارد پيشنهاد فرعي كفايت مذاكره:

1. از تمام پيشنهادهاي قابل‌مذاكره و قابل‌اصلاح كه در مورد آن‌ها به كار رود جلو مي‌افتد، و از پيشنهاد فرعي كميت مذاكره نيز جلو مي‌افتد،‌ و، اگر تصويب شود، تأثير دستور مصرف نشده‌ي محدود كننده‌ يا بسط دهنده مذاكره را، در ارتباط با پيشنهاد‌هايي كه در موردشان به كار مي‌رود، منتفي مي‌سازد. از پيشنهاد فرعي روي ميز گذاري، از تمام پيشنهادهاي فوريتي و تمام پيشنهادهاي ضمني به كاربردني عقب مي‌افتد.

2. مي‌تواند در مورد هر پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي قابل‌مذاكره يا قابل‌اصلاح؛ در مورد مجموعه‌ كاملي از پيشنهادهاي قابل‌مذاكره يا قابل‌اصلاح؛ و در مورد هر بخش متوالي از چنين مجموعه‌اي، كه با موضوع بلافاصله در دست بررسي آغاز مي‌شود، به كار رود. (تحت اين قاعده مي‌تواند براي متوقف ساختن اصلاح در مورد پيشنهادهايي به كار رود كه قابل‌اصلاح‌ هستند اما قابل‌مذاكره نيستند. نگا ك: به بخش خاكستري آخر كتاب ص. 45). اين پيشنهاد هر قاعده‌ي قبلي براي خاتمه‌ي مذاكره در زمان آينده را منتفي مي‌كند و مي‌تواند در حاليكه چنان قاعده‌اي مُجراست به كار رود. در عمل اين پيشنهاد معمولاً در شكل نامشروط به كار مي‌رود،‌ مانند «كفايت مذاكره را پيشنهاد مي‌كنم»، و در اين صورت فقط در مورد موضوع بلافاصله در دست بررسي به كار مي‌رود. به عنوان نمونه، پيشنهادهاي زير مي‌توانستند در دست بررسي باشند: (الف) يك قطعنامه؛ (ب)يك اصلاحيه‌ در مورد آن قطعنامه؛ (پ) يك پيشنهاد مبني بر ارجاع آن قطعنامه و اصلاحيه‌ي آن به كميته؛ و (ت) يك پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي مبني بر تعويق تمام اين موضوع‌ها به يك زمان مشخص. در چنين موردي، به كار بردن نامشروط پيشنهاد كفايت مذاكره فقط در مورد (ت) كاربرد خواهد داشت. در حاليكه كاربرد آن مي‌تواند به (ت) و (پ)؛ (ت)، (پ)، و (ب)، و يا (ت)، (پ)، (ب)، و (الف) به مشروط شود. اين پيشنهاد مي‌تواند فقط شامل (ت) و (ب)؛ فقط (ت)، (ب) و (الف)؛ فقط (ت)، (پ) و (الف)؛ يا فقط (ت) و (الف) باشد؛ و هيچ پيشنهاد كفايت مذاكره‌اي كه موضوع بلافاصله در دست بررسي (ت) را مستثناء كند نمي‌تواند مطرح شود تا (ت) رأي‌گيري شده باشد. هيچ پيشنهاد فرعي نمي‌تواند در مورد پيشنهاد كفايت مذاكره به كار رود، مگر آنكه وقتي در دست بررسي است پيشنهاد اصلي بتواند روي ميز قرار بگيرد، و به همراه خود تمام پيشنهادهاي وابسته از جمله پيشنهاد كفايت مذاكره را با خود روي ميز قرار دهد.

3 . وقتي ديگري صحن دارد خارج از دستور است.

4 . بايد حمايت شود.

5 . غير قابل ‌مذاكره است.

6. غير قابل ‌اصلاح است. با اين همه،‌ اين پيشنهاد خصوصيت خاصي دارد كه وقتي در مورد يك مجموعه‌ موضوع در دست بررسي به كار ‌رود تأثيري مشابه خصوصيت اصلاح را اجازه مي‌دهد. وقتي يك پيشنهاد كفايت مذاكره در چنين موردي بلافاصله در دست بررسي باشد، مي‌تواند (مشروط به قيود مذكور در خصوصيت استاندارد 2، فوق)، با شمول موضوع‌هاي در دست بررسي بيشتر يا كمتر، و پيش از اخذ رأي در خصوص نخستين پيشنهاد كفايت مذاكره، دوباره مطرح شود. رويه شبيه پركردن جالي خالي است (بنگر ص.60-155) جز آنكه هر يك از پيشنهادها بايد از سوي عضوي كه كسب صحن كرده مطرح شود و هر كدام بايد مورد حمايت قرار بگيرد. به عنوان نمونه، اگر وقتي يك مجموعه موضوع در دست بررسي است، عضوي اين پيشنهاد را به شكل نامشروط مطرح كرده باشد (به نحوي كه فقط در مورد موضوع بلافاصله در دست بررسي در آن زمان به كار رود)، عضو ديگر مي‌تواند آن را در مورد بخشي از مجموعه‌ي موضوع‌هاي در دست بررسي مطرح كند، و هنوز عضو ديگري مي‌تواند آن را در مورد تمام موضوعات در دست بررسي مطرح سازد. ابتداء رأي‌گيري در مورد پيشنهاد كفايت مذاكره در مورد بيشترين تعداد پيشنهاد‌ها صورت مي‌پذيرد، اگر رأي نياورد، در مورد تعداد كم‌تر از پيشنهادهاي مشمول كفايت مذاكره رأي‌گيري مي‌شود، و به همين ترتيب تا يكي از پيشنهاد‌هاي كفايت مذاكره (با دو سوم آراء) به تصويب برسد، يا اينكه تمام پيشنهادهاي كفايت مذاكره رد شود.

7. به دو سوم آرا نياز دارد. (اگر پيشنهاد كفايت مذاكره در كسب دو سوم آرا موفق نشود، مذاكره ادامه مي‌يابد،‌ انگار كه چنين پيشنهادي مطرح نشده است). در تشكل‌هاي معمولي،‌ الزام دو سوم آراء براي تصويب كفايت مذاكره براي حفظ روند دموكراتيك ضروري است. اگر اين قاعده رعايت نشود، يك اكثريت موقتي فقط با يك رأي مي‌تواند تمام فرصت اعضاء باقي مانده براي مذاكره در خصوص هر اقدامي انكار كند كه چنين اكثريتي مي‌خواهد آن را تصويب يا رد كند.
8 . مي‌تواند تجديد نظر شود قبل از آنكه تحت دستور اين كفايت مذاكره هيچ رأيي اخذ شده باشد، اما (برخلاف پيشنهاد كميت مذاكره) پس از آنكه اين دستور بعضاً مصرف شد، اين پيشنهاد ديگر نمي‌تواند مورد تجديد نظر قرار بگيرد، نيز بنگريد ص. 98-197. رأي‌ منفي به پيشنهاد كفايت مذاكره مي‌تواند فقط زماني تجديد نظر شود كه اين پيشنهاد اساساً به يك موضوع جديد تبديل شده باشد- يعني، اگر فرض آن معقول باشد كه مذاكره يا اقدام در خصوص هر يك از پيشنهادهاي مطرح احتمالاً اعضاي بيشتري را علاقمند كرده كه بلافاصله به چند يا تمام موضوع‌هاي هنوز در دست بررسي رأي بدهند. بعد از آن، اين پيشنهاد مي‌تواند تجديد شود (نگا ك: ص. 329، س. 1 تا 6).

قواعد و توضيح بيشتر

كاربرد يكسان قواعد براي اصطلاحات محاوره‌اي. پيشنهادي مانند «پيشنهاد رأ‌ي‌گيري دارم»، يا «پيشنهاد مي‌كنم رأي‌ بگيريم»، در واقع همان پيشنهاد كفايت مذاكره هستند كه با عبارت غيراستاندارد بيان شده‌اند و با تمام اين نوع پيشنهادها طبق قواعد بيان شده اين بخش رفتار مي‌شود. بايد مراقب بود كه درك نادرست اين واقعيت نبايد منجر به ناديده گرفتن حقوق اعضاء براي مذاكره شود.

گاهي اوقات صرف طرح پيشنهاد كفايت مذاكره يا «تقاضاي اخذ رأي» به اجماع عمومي براي خاتمه بخشيدن به مذاكره دامن مي‌زند. پيش و پس از آنكه اين پيشنهاد مورد حمايت قرار بگيرد، رئيس بايد بپرسد كه با خاتمه دادن به مذاكره مخالفتي وجود نداشته باشد. اگر عضو يا اعضائي مخالفت كنند يا بخواهند صحن بگيرند، رئيس بايد بپرسد آيا كسي از پيشنهاد يا تقاضا حمايت مي‌كند يا نه؛ و، اگر اين پيشنهاد قبلاً مورد حمايت قرار گرفته باشد، او بايد بلافاصله در مورد پيشنهاد كفايت مذاكره رأ‌ي‌گيري كند. اما صرف‌ نظر از عبارت پيشنهاد يا «تقاضا» براي ختم مذاكره، هميشه قطع مذاكره بر خلاف خواست حتي يك عضوي كه مايل است صحبت كند و حق خودش براي مذكره را مصرف نكرده است، حمايت و دو سوم آراء، كه جداي از رأي‌‌ يا رأي‌هاي مربوط به پيشنهاد‌ يا پيشنهادهايي كه كه پيشنهاد كفايت مذاكره در مورد آن‌ها به كار مي‌رود، لازم است (نگا ك: صص.42، 77-375).

معافيت مقدمه‌ بحث نشده از پيشنهاد كفايت مذاكره مگر با د‌ستور جداگانه. هنگامي كه قطعنامه‌اي داراي مقدمه‌ (يك يا چند بند مقدماتي كه با عبارت: «از آنجا كه،. . ..» آغاز شود) در دست بررسي باشد، اگر پيشنهاد كفايت مذاكره در مورد قطعنامه، پيش از بررسي مقدمه مطرح شده باشد، اين دستور در مورد مذاكره و اصلاح مقدمه، كه مجمع بلافاصله به آن مي‌پردازد، كاربرد ندارد. در چنين موردي، پس از آنكه رئيس اعلام كرد مقدمه براي مذاكره و اصلاح مفتوح است، در صورت تمايل، به وسيله‌ دستوري كه كفايت مذاكره را در مورد مقدمه اعمال كند،، كل قطعنامه مي‌تواند بلافاصله به رأي‌گذاشته شود.

رأي‌گيري در مورد مجموعه‌اي از موضوع‌ها با يك پيشنهاد «كفايت مذاكره»؛ وقفه در اجرا. وقتي دستور كفايت مذاكره در مورد مجموعه‌اي از پيشنهادهاي در دست بررسي، آنگونه كه در خصوصيات استاندارد 2 فوق توصيف شده،‌ داده مي‌شود، اين پيشنهادها به ترتيب رتبه‌بندي و با شروع از پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي، يعني بر خلاف ترتيبي كه مطرح شده‌اند، اخذ رأي مي‌شوند. اگر در اين مجموعه‌ پيشنهادهاي تعويق مشخص، ارجاع، يا تعويق نامشخص وجود داشته باشد و يكي از آن‌ها به تصويب برسد، صرف‌نظر از اينكه چه تعداد از پيشنهاد‌هاي باقي مانده تحت دستور كفايت مذاكره قرار مي‌گيرند يا نه، رأي‌گيري بيشتر متوقف مي‌شود. اما اگر رأي‌گيري به اين روش متوقف نشود، در آن صورت، وقتي تمام پيشنهادهايي كه تحت دستور كفايت مذاكره قرار دارند، اخذ رأي شدند، بررسي هر موضوع ديگري كه هنوز در دست بررسي باشد تحت قواعد عادي از سرگرفته مي‌شود.

اگر يك موضوع يا مجموعه‌اي از موضوع‌ها (از جمله پيشنهادهايي كه تحت دستور كفايت مذاكره قرار داشته‌اند) در دست بررسي بودنش متوقف شود قبل از آنكه تمام پيشنهادهاي متأثر از دستور اخذ رأي شده باشند، اجراي دستور گفته مي‌شود قطع شده است. قطع اجراي يك دستور كفايت مذاكره ممكن است به شرح زير رخ بدهد:

• اگر يك پيشنهاد تعويق، ارجاع، يا تعويق نامشخص كه دستور كفايت مذاكره در مورد آن‌ داده شده باشد به تصويب برسد (مانند مورد بند قبلي)، در موردي كه يك يا چند موضوع باقي مانده همچنان مشمول دستور كفايت مذاكره باشند، اجراي دستور، بعد از آنكه بعضاً اجرا شده است، به اين ترتيب متوقف مي‌شود.

• پيش يا پس از آنكه يك دستور كفايت مذاكره، آنگونه كه قبلاً گفته شد، بعضاً به اجرا در آمده باشد، همچنان ممكن است كه اجراي آن به عنوان نتيجه پيشنهاد گذاشتن روي ميز، يا مداخله‌ دستور خاص تنظيمي براي يك ساعت مشخص (14، 41)، يا يك تقاضاي فوري (19)، يك تنفس (8، 20)، يا يك خاتمه (21) قطع شود. (اگر ساعت تنظيمي براي يك دستور خاص، براي يك تنفس، يا براي يك خاتمه فرا رسيده باشد و دستور كفايت مذاكره در خصوص يك يا چند پيشنهاد در دست بررسي داده شده باشد، مخالفتي با اينكه رئيس تمام آن‌ها را به صورت متوالي قبل از اعلام مطلبي كه قطع مي‌شود به رأي بگذارد وجود نخواهد داشت، جز آنكه آراء به روشي كه مستلزم وقت است اخذ مي‌شوند).

مصرف كفايت مذاكره.
هنگامي از مصرف كفايت مذاكره صحبت مي‌شود (در استناد به يك دستور مشخص براي آن) كه تمام پيشنهاد‌هاي مشمول دستور كفايت مذاكره تعيين تكليف شده باشند، يا هيچ پيشنهاد تعيين تكليف نشده‌اي باقي نمانده باشد. شرايط براي مصرف كفايت مذاكره با شرايط دستور محدود كننده يا بسط دهنده‌ي محدوده‌هاي مذاكره يكي است- يعني: (1) وقتي تمام پيشنهادهاي مشمول دستور كفايت مذاكره اخذ رأي شده باشند؛ (2) هنگامي كه پيشنهادهاي هنوز رأ‌گيري نشده نيز ارجاع به كميته يا تعويق نامشخص شده باشند؛ (3) در خاتمه‌ي اجلاسي كه دستور كفايت مذاكره در آن داده شده باشد- هر كدام كه اول رخ بدهد. پس از آنكه كفايت مذاكره مصرف شد، هر پيشنهاد باقي مانده‌اي كه دوباره به دست گرفته شود، براي مذاكره و اصلاح مفتوح خواهد بود، انگار كه دستور كفايت مذاكره اصلاً داده نشده باشد.

اگر اجراي دستور كفايت مذاكره دچار وقفه شود و اگر پيشنهاد يا پيشنهادهايي كه در دست بررسي بودند بعداً دوباره به دست گرفته شوند، قواعد بند قبلي به شرح زير به كار مي‌روند:

• اگر پيشنهادها به كميته ارجاع شده بوده‌اند و اكنون گزارش آن‌ها ارايه مي‌شود، كفايت مذاكره مصرف مي‌شود، و پيشنهادها براي مذاكره و اصلاح مفتوح خواهند شد، حتي اگر در جريان همان اجلاس رخ بدهد،

• اما اگر وقفه در اجرا به وسيله ديگري غير از ارجاع صورت پذيرد و پيشنهادها در همان اجلاس دوباره به دست گرفته شوند، دستور مُجرا باقي مي‌ماند؛ تمام پينشهادهاي مشمول كفايت مذاكره بايد بلافاصله به رأ‌ي گذاشته شوند (مگر آنكه يك تجديد نظر در دستور ممكن باشد و پيشنهادي براي تجديد نظر آن مطرح شود؛ زير را بنگريد).

• اگر پيشنهادها تا اجلاس بعدي دوباره به دست گرفته نشوند، صرف‌نظر از اينكه در اجرا وقفه‌اي رخ بدهد يا نه، كفايت مذاكره براي هميشه مصرف مي‌شود.

تجديد نظر در رأيي كه دستور كفايت مذاكره را داده. همانگونه كه در خصوصيت استاندارد 8 توصيف شد، رأيي كه دستور پيشنهاد كفايت مذاكره را داده است، پيش، و نه پس از آنكه هر يك از پيشنهادهاي متأثر اخذ رإي شوند، مي‌تواند مورد تجديد نظر قرار بگيرد. در نتيجه، زياد رخ مي‌دهد كه پيشنهاد تجديد نظر يك رأي مثبت به خود كفايت مذاكره فقط لحظه‌ي كوتاهي بعد از آنكه رأيي كه دستور كفايت مذاكره را مي‌دهد تكميل شود و قبل از آنكه نخستين رأي تحت آن دستور اخذ شود بتواند مطرح گردد (نيز نگا ك: ص.20).

اگر اجراي يك دستور كفايت مذاكره پيش از هر اخذ رأي تحت آن دستور قطع شود، و اگر پيشنهادها در جريان همان اجلاس دوباره به دست گرفته شوند، يك پيشنهاد تجديد نظر در دستور كفايت مذاكره (اگر قبلاً مطرح نشده باشد) فقط در لحظه‌ي پس از آن كه رئيس اين موضوع‌ها را به عنوان در دست بررسي اعلام كرده باشد، و پيش از اخذ رأي هر يك از آن‌ها، مي‌تواند مطرح شود. به علاوه، محدوديت‌هاي عادي زمان براي طرح پيشنهاد تجديد نظر به كار مي‌رود (نگا ك: 37).

بايد خاطر نشان شود اگر يك يا مجموعه‌اي از پيشنهادهايي كه تحت يك دستور براي كفايت مذاكره هستند، پس از تعويق، دوباره به دست گرفته شوند، هرگز نمي‌توان آن دستور را تجديد نظر كرد. دليلش اين است كه پيشنهاد تعويق فقط پيش از اجراي دستور كفايت مذاكره مي‌توانست مطرح شده باشد، تا آنجا كه دستور براي كفايت مذاكره هميشه با رأي مسبب تعويق شود بعضاً اجرا شده خواهد بود.

در عمل، اگر پيشنهادي مبني بر تجديد نظر در رأي مثبت يك پيشنهاد كفايت مذاكره برنده شود، ‌رويه‌ بعدي به اين شرح خلاصه مي‌شود: رأيي كه پيشنهاد تجديدنظر را به تصويب رساند همچنين فرض مي‌شود تجديد نظر را محقق كرده است و رأيي را كه مورد تجديد نظر قرار گرفت معكوس ساخته است: يعني، كفايت مذاكره اكنون رد ‌شده فرض مي‌شود و ديگر به رأي‌گيري گذاشته نخواهد شد، به اين دليل: در چنين موردي، اعضاء مخالف كفايت مذاكره بايد به پيشنهاد تجديد نظر پس از آنكه به تصويب رسيد، رأ‌ي بدهند، در نتيجه، اگر اكثريت به تجديد نظر رأي‌ داده باشد، در آن صورت غيرممكن خواهد بود كه كفايت مذاكره دو سوم آراء موافق كسب كند.

تجديد نظر در رأي مأخوذه تحت كفايت مذاكره. اگر يك رأي تحت دستور تصويب يك پيشنهاد براي كفايت مذاكره تجديد نظر شود قبل از آنكه كفايت مذاكرده مصرف شود، پيشنهاد تجديد نظر غيرقابل مذاكره و پيشنهاد مورد تجديد نظر نمي‌تواند مذاكره و اصلاح شود. اما اگر تجديد نظر زماني بعد از آنكه كفايت مذاكره مصرف شد رخ بدهد، پيشنهاد تجديد‌نظر و موضوعي كه قرار است تجديد نظر شود ديگر تحت تأثير كفايت مذاكره نخواهند بود.

تأثير بر فرجام‌ها. يك فرجام، اگر پس از آنكه كفايت مذاكره پيشنهاد شده يا پيش از آنكه دستورش مصرف شده باشد مطرح، غيرقابل‌مذاكره است.

تأثير بر پيشنهادهاي بعدي به طور كلي. قواعد كلي راجع به يك دستور مصرف نشده كفايت مذاكره در خصوص پيشنهادهاي بعدي كه معمولاً قابل‌مذاكره و قابل‌اصلاح هستند به اين شرح است:

• در حاليكه يك يا چند پيشنهاد كه دستور كفايت مذاكره شامل آنان بوده است در دست بررسي باقي مانده باشند، آن دستور در مورد هر پيشنهاد ديگري كه ممكن است از اين پيشنهادهاي در دست بررسي، جلو بيافتد، به كاربر مي‌رود. (قواعد بيان شده در دو بند قبلي- براي پيشنهادهاي تجديد نظر يك رأي مأخوذه تحت كفايت مذاكره و براي فرجام‌ها- كاربردهايي از اين اصل هستند).

• اما اگر يك يك تقاضاي فوري مطرح شود و براي بررسي فوري پذيرفته شود (نگا ك: 19)، يا اگر يك دستور خاص تنظيمي براي يك ساعت مشخص ورود كند، اين موضوع‌ها از دستور مصرف نشده‌ي كفايت مذاكره كه در خصوص موضوع‌هايي كه آن‌ها قطعشان مي‌كنند كاربرد دارند، مستقل هستند.

شكل و مثال

شكل‌هاي مورد استفاده براي طرح پيشنهاد كفايت مذاكره عبارتند از: «پيشنهاد كفايت مذاكره دارم» (كه فقط براي پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي كاربرد دارد)؛ «در مورد پيشنهاد در دست بررسي و اصلاحيه‌هاي آن پيشنهاد كفايت مذاكره و ارجاع به كميته را مطرح مي‌كنم»؛ «در مورد تمام موضوع‌هاي در دست بررسي كفايت مذاكره درخواست مي‌كنم»؛ و از اين قبيل. فريادها «كفايت» اعضاء از روي صندلي‌هايشان به معناي پيشنهاد‌هاي كفايت مذاكره نيست و عضو ديگر در حال صحبت يا دنبال كسب تأييد باشد اخلال‌گري خواهد بود.
هنگام اخذ رأي در مورد اين پيشنهاد غيرقابل‌مذاكره و غيرقابل‌اصلاح، رئيس نبايد مكث و سؤال كند: «آيا براي رأي‌گيري حاضريد؟»، بلكه بايد بلافاصله با قيام و قعود يا بلند كردن دست پيشنهاد كفايت مذاكره را، به نحوي كه در ادامه نشان داده شده، به رأي بگذارد. نيز در جريان بيان نتيجه‌ي مثبت، موضوع پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي را نيز بايد اعلام كند.
فرض كنيد يك مجموعه پيشنهاد قابل ‌مذاكره و قابل اصلاح در دست بررسي هستند:

عضو الف (كسب صحن): در مورد (پيشنهادها را مشخص مي‌كند، مگر آنكه بخواهد فقط در مورد پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي پيشنهاد بدهد) درخواست كفايت مذاكره دارم» [حمايت].

رییس: در مورد‌ (پيشنهاد را نام مي‌برد، مگر آنكه كسي آن را مشخص نكرده باشد) كفايت مذاكره مطرح شد. موافقان
كفايت مذاكره در مورد پيشنهاد (نام مي‌برد) قيام فرمايند. . . بفرماييد. مخالفان قيام فرمايند. . . بفرماييد. دو سوم آراء مثب كسب شد و كفايت مذاكره در مورد پيشنهاد (نام مي‌برد) به تصويب رسيد. اكنون موضوع رأي‌گيري اين پيشنهاد است كه . . .(پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي را به طور كامل قرائت مي‌كند). موافقان پيشنهاد [ و به اين ترتيب، تمام پيشنهادهاي مشمول كفايت مذاكره‌ را به ترتيب مناسب به رأ‌ي مي‌گذارد].

اگر آرا مثبت كم‌تر از دو سوم بود، رئيس نتيجه رأي‌گيري در مورد كفايت مذاكره را به شكل زير اعلام مي‌كند:

ریيس: آرا مثبت كسب شده كم‌تر از دو سوم است و پيشنهاد كفايت مذاكره رأي نياورد. اكنون موضوع مذاكره اين است (موضوع بلافاصله در دست بررسي را قرائت مي‌كند. مذاكره از نو آغاز مي‌شود. رئيس نبايد بگويد: «آيا براي رأي‌گيري آماده‌ايد؟»، چرا كه همين حال مجمع نشان داد كه براي رأي‌گيري آماده نيست).

مثال‌هاي زير شكل‌هاي نمونه‌‌ براي استفاده در برخورد با پيشنهاد بديل براي كفايت مذاكره را نشان مي‌دهند كه تعداد متفاوتي از موضوع‌هاي يك مجمع را، آنطور كه در خصوصيت استاندارد 6 توصيف شده، تعيين مي‌كنند.
فرض كنيد يك قطعنامه، يك اصلاحيه‌ براي قطعنامه، و يك پيشنهاد ارجاع به كميته در دست بررسي هستند (در حالي كه پيشنهاد ارجاع به كميته پيشنهاد بلافاصله در دست بررسي است):

عضو ايكس(كسب صحن): كفايت مذاكره را پيشنهاد مي‌كنم.
(حمايت. در اين مورد فقط پيشنهاد ارجاع حمايت مي‌شود).
رئيس: كفايت مذاكره درخواست شده است. موافقان كفايت مذاكره . . .
عضو ايگرگ (فوراً بلند مي‌شود و صحبت رئيس را قطع مي‌كند): آقاي رئيس.
رئيس: عضو محترم به خاطر چي بلند شده است؟
عضو ايگرگ: در مورد تمام مسائل در دست بررسي كفايت مذاكره را پيشنهاد مي‌كنم.(حمايت).
رئيس: كفايت مذاكره در مورد تمام مسائل در دست بررسي نيز مطرح شد. اكنون موضوع رأي‌گيري كفايت مذاكره در مورد تمام مسائل در دست بررسي است. كساني كه . . .
عضو زد (فوراً بلند مي‌شود): آقاي رئيس.
رئيس: عضو محترم چرا بلند شده است؟
عضو زد: من در مورد پيشنهادهاي ارجاع و اصلاح قطعنامه كفايت مذاكره را پيشنهاد مي‌كنم.(حمايت).
رئيس: پيشنهاد كفايت مذاكره براي پيشنهاد ارجاع و پيشنهاد اصلاح قطعنامه نيز درخواست مي‌شود. به هر حال، اخذ رأي براي پيشنهاد دستور كفايت مذاكره در مورد تمام پيشنهادهاي در دست بررسي اول است. كساني كه موافق اين پيشنهاد هستند. . . [و به همين ترتيب. پيشنهادهاي بديل براي كفايت مذاكره به ترتيب،‌ با شروع از پيشنهادي كه براي تعداد بيشتري از پيشنهادهاي در دست بررسي كاربرد دارند، به رأي‌ گذاشته مي‌شوند. بنا بر اين، پس از پذيرش پيشنهاد عضو ايگرگ، رئيس اول آن را قرائت مي‌كند؛ اما، پس از پذيرش از پيشنهاد عضو زد، او دوباره براي اخذ رأي به پيشنهاد عضو ايگرگ رجوع مي‌كند. اگر يكي از اين دو پيشنهاد كفايت مذاكره، رأي بياورد، پيشنهادهاي ديگر ناديده گرفته مي‌شوند].

اگر عضوي مايل باشد پيشنهادي بالارتبه‌‌تر يا يك پيشنهاد تجديد نظر را هنگامي كه پيشنهاد كفايت مذاكره در دست بررسي است يا پس از تصويب پيشنهاد كفايت مذاكره مطرح كند، درست مثل مثال فوق با برخاستن و قطع كردن صحبت رئيس تأييد محدود كسب مي‌كند.