بخش 29. تشكيك آرا

چهار شنبه 11 ژوئن 2014

هرگاه عضوي نسبت به نتيجه‌ رأي صوتي (شفاهي) يا اخذ رأي با بلند كردن دست ترديد داشته باشد - چه نتيجه‌ي آراء نزديك به هم به نظر برسد و چه نسبت به ارقام ارايه شده از تعداد اعضاء رأي دهنده مردد باشد - مي‌تواند تقاضاي تشكيك آراء كند، كه به موجب آن اخذ رأي دوباره با قيام و قعود الزامي خواهد شد.

تجديد رأي‌گيري شفاهي از طريق بلند كردن دست تشكيك آراء محسوب نمي‌شود، زيرا در مجامع بزرگ ممكن است بلند كردن دست از قيام و قعود دقيق‌تر نباشد، و - حتي در يك نشست كوچك - قيام و قعود مي‌تواند در رأي دادن حداكثر تعداد اعضاء تأثير بيشتري بگذارد.

اگر، در يك رأي‌گيري شفاهي بدون نتيجه‌ي قطعي در يك نشست بسيار كوچك كه تمام حاضران مي‌توانند به راحتي يكديگر را ببينند، يك عضو، به جاي تشكيك، درخواست بلند كردن دست بكند، اين درخواست ماهيت يك تقاضا را دارد، و رئيس مي‌تواند رأي‌گيري را با بلند كردن دست تجديد كند، مگر آنكه يك تشكيك نيز مطرح شود. با اين وجود، پيش و پس از آنكه به اين ترتيب اخذ رأي شود، هر عضوي همچنان حق خواهد داشت تا اگر فكر كرد كه نتيجه‌ي قطعي‌‌تري خواهد گرفت، درخواست تشكيك كند.

خصوصيات توصيفي استاندارد

يك تشكيك آرا:

1. از هر پيشنهادي كه در دست رأي‌گيري باشد يا تازه رأي‌گيري شده باشد جلو مي‌افتد؛ بلافاصله بعد از اين رأي‌گيري، اما نه بعد از آنكه رئيس موضوع بعدي را براي رأي‌گيري قرائت كرده باشد، مي‌توان درخواست آن را مطرح كرد. از هيچ پيشنهادي عقب نمي‌افتند.

2. مي‌تواند در مورد هر پيشنهادي كه مجمع قرار است در مورد آن رأي شفاهي يا دستي بدهد به كار رود. هيچ پيشنهاد فرعي‌‌اي در مورد آن كاربرد ندارد.

3. بدون كسب صحن، وقتي ديگري كسب صحن كرده باشد و در هر زماني پس از آنكه پيشنهاد به رأي گذاشته شده باشد، حتي بعد از اعلام نتايج رأي‌گيري، در دستور است.

4. به حمايت نياز ندارد.

5. قابل‌مذاكره نيست.

6. قابل اصلاح نيست.

7. به اخذ رأي نياز ندارد، زيرا يك عضو منفرد نيز مي‌تواند تشكيك آراء كند.

8. نمي‌تواند تجديد‌نظر شود.

قواعد و توضيح‌ بيشتر

رويه‌ي تجديد رأي‌گيري. وقتي درخواست تشكيك مي‌شود، رئيس بي‌درنگ دوباره رأي‌گيري مي‌كند، ابتداء با قيام موافقان، بعد با قيام مخالفان. وقتي، هنگام قيام موافقان، براي رئيس روشن شود كه آراء نزديك به هم خواهد بود، مي‌تواند موافقان را بشمارد يا دستور شمارش بدهد. اگر عضوي تمايل داشته باشد كه رأي تشكيك شمارش شود، بايد پيشنهادي در اين زمينه مطرح كند كه به اكثريت آراء نياز دارد (نگا ك: ص. 49 تا 50، 396 تا 397؛ 30).

تجديد رأي‌گيري به ابتكار رئيس. رئيس مسؤليت دارد ترجمان دقيق اراده‌ مجمع را كسب كند. اگر او نسبت به نتيجه‌ يك رأي‌گيري اطمينان نداشته باشد يا احساس كند كه آن رأي اراده‌ مجمع را نشان نمي‌دهد، به خواست خود مي‌تواند دوباره با قيام و قعود اخذ رأي كند.

استفاده‌ي تأخيري. وقتي معلوم باشد كه رأي‌ پُر داده شده و ترديد منطقي نسبت به طرفي كه اكثريت كسب كرده وجود نداشته باشد، درخواست تشكيك آراء يك درخواست تأخيري است و رئيس نبايد اجازه دهد كه حق يك عضو براي تقاضاي تشكيك در جهت مزاحمت براي مجمع مورد سوءاستفاده قرار بگيرد.

شكل و نمونه

در حينِ، يا بلافاصله بعد از، آنكه رئيس نتايج اخذ رأي را اعلام مي‌كند كه: «موافقان [يا مخالفان] رأي آوردند و . . . »، يك عضو مي‌تواند بدون برخاستن و كسب صحن طرح تشكيك كند:

عضو: تشكيك!

يا؛

عضو: «تشكيك آرا.

يا؛

عضو: به نتيجه‌ آرا شك دارم.

رئيس در پاسخ به هريك از اين اشكال پاسخ مي‌دهد:

رئيس: تشكيك آرا شد.

رئيس سپس شروع به اخذ رأي با قيام و قعود مي‌كند.