در پی تصویب پیشنهاد تشکیل کمیته تدوین پیش‌نویس «راهنمای تأسیس حوزه‌های حزبی مستقل»، در مجمع گروه حامیان تأسیس انجمن اصلاح ساختاری احزاب سیاسی (اساس)، نخستین نشست اعضای این کمیته ساعت ۲۱ روز چهارشنبه ۲۵ خرداد در فضای مجازی دعوت به دستور شد و بررسی این موضوع را شروع کرد. نوشته‌ای که در ادامه تقدیم می‌شود، گزارش مخبر این کمیته است که نخسین بار در رسانه اختصاصی گروه حامیان تأسیس «انجمن اصلاح ساختاری احزاب سیاسی» (اساس) منتشر شده است و به دلیل عمومی بودن نکاتی که در آن مطرح شده است، اینجا نیز باز نشر می‌شود. با هم این نوشته را می‌خوانیم:

انجمن تخصصی کودک و رسانه یکی از انجمن‌هایی است که تلاش شده است تا از همان ابتدا، بر اساس رویه‌های تشریح شده در کتاب دستورنامه رابرت، تأسیس و ادره شود، و البته با توجه به وضعیت فرهنگی خاص ما ایرانیان که همه با آن آشنا هستیم. نتیجه این تجربه چه بوده است؟

آنچه که در ادامه می‌آید گزارشی است به قلم آقای محمود علیپور بنیان‌گذار این انجمن از پیامدهای رعایت قواعد دستورنامه در جریان تأسیس و اداره این انجمن. . .

راقم این سطور تردید ندارد که اگر افرادی که به صورت داوطلبانه دور هم جمع می‌شوند تا با کمک هم به یک هدف اجتماعی که به صورت فردی غیرقابل وصول است برسند، حتی المقدور طبق رویه‌های معقولی که در دستورنامه تشریح شده است، رفتار کنند، ما به مرور شاهد یک تحول فرهنگی عمیق در روابط بین آنان خواهیم بود که به راستی یک رستاخیز و یک جهش تمدنی محسوب می‌شود.

خوانندگانی که گزارش آقای علیپور را بخوانند می‌توانند در پس و پشت رویدادهایی که در این نوشته تشریح شده است، نشانه‌های آن رستاخیز فرهنگی را ملاحظه کنند و به همان نتیجه‌ای برسند که ایشان جمع‌بندی کرده است:

«تجربه زیسته انجمن از این قواعد به ما یاد داد چگونه حق الناس به معنی واقعی کلمه را در نشست‌ها و گفتگوهایمان پیاده کنیم و چگونه در این مسیر به مکارم اخلاق دست پیدا کنیم و جامعه‌ای آرمانی مبنی بر خردورزی جمعی بنا کنیم.»

با این دیباچه مختصر، نوشته آقای محمود علیپور در ادامه تقدیم می‌شود:

نوشته‌ای که در ادامه تقدیم شده است، بار نخست، روز دوشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۱ در گروه مجازی «تدارک انجمن اصلی» - رسانه خبری گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی - منتشر شد، اما به دلیل این که نکات مطرح شده در آن، چه بسا برای فعالان اجتماعی که به قواعد بازی دموکراسی علاقمند هستند،‌ مفید خواهد بود،‌ این جا نیز باز نشر می‌شود. در این نوشته، ضمن معرفی کتابچه «دموکراسی آتنی» - که در دست ترجمه است - اهمیت تجربه آتنیان در ساختن نخستین دموکراسی برای مردم امروز ایران مورد اشاره قرار گرفته است. با هم این مطلب را بخوانیم:

به پیشنهاد آقای مهندس شهرام ایل‌بگ مدیر عامل محترم انجمن «همگرایی مواریث تمدن ایرانی» و حمایت اعضای محترم هیأت مدیره این انجمن، قرار شد مجمع سالانه انجمن با مدیریت مشاور امور پارلمانی و در چارچوب قواعد دستورنامه برگزار شود. از همین روز، در آغاز این مجمع، که روز شنبه ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی در تهران برگزار شد،‌ آقای دکتر نادر کریمیان سردشتی رئیس محترم هیأت مدیره انجمن این پیشنهاد را با مجمع انجمن در میان گذاشت که با اجماع عمومی به تصویب رسید و به این ترتیب، مجمع این انجمن برای نخستین بار بر اساس قواعد عقلانی و عادلانه‌ای که در کتاب دستورنامه توصیف شده است، اداره شد. گزارشی که در ادامه می‌آید مطلبی است در همین زمینه که ابتدا در گروه مجازی «تدارک انجمن اصلی» منتشر شد و با کمی تغییر اینجا باز نشر می‌شود. با هم می‌خوانیم:

نوشته‌ای که در ادامه می‌آید، پیشتر در گروه مجازی «تدارک انجمن اصلی»، رسانه اختصاصی گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی منتشر شده است و به این دلیل که نکات مطرح شده در آن می‌تواند برای تمام فعالان اجتماعی که در پی ساختن جامعه‌های طراز نوین هستند مفید باشد، در اینجا نیز منتشر می‌شود. در این نوشته استدلال شده است که چرا برای جامعه‌های طراز نوین مناسب‌تر است که به جای عضو‌گیری افراد، تلاش کنند گروهایی طبق رهنمودهای دستورنامه سازمان بدهند و این گروه‌ها را به مثابه کنوانسیون با هم متحد سازند. البته، هر زمان که اعضای یک جامعه/انجمن بخواهند می‌تواند ساختار سازمانی خودشان را به دلخواه و طبق قواعد مورد توافق بازسازی کنند. . . البته این انعطاف‌پذیری مستلزم آن است که اعضای آن جامعه/انجمن با قانون عام پارلمانی و دستورنامه به خوبی آشنا باشند و مهارت به کارگیری آن را کسب کرده باشند. . . با هم این مقاله کوتاه را می‌خوانیم:

طرح مسأله:

۱. به درستی گفته می‌شود که سرچشمه‌ی آنچه که به عنوان «معرفت علمی» شناخته می‌شود، یونان باستان است. بی جهت نیست کسانی که در طلب سرچشمه‌ها باشند سرانجام از آنجا سردرخواهند آورد. و همانان می‌دانند که قله‌ی سلسله جبال تفکر صف بلندی از متفکران یونان باستان، معلم اول، ارسطوی گرامی است. اما مشکل از هنگامی شروع می‌شود که بخواهیم اندیشه‌های واقعی این فیلسوف منحصر به فرد تمام تاریخ تفکر را - به معنای درست کلمه درک کنیم.

خوشبختانه بار دیگر بخت یاور راقم این سطور شد که در پی جستجوهای بی‌پایان در این زمینه به دست‌نویس نویسنده‌ی کتابی به نام «تفسیر خط به خط در باره جان ارسطو» بر بخورد و دریابد که چراغ جادوی جهان فلسفه را یافته است.

این کتاب،‌ که متن منتشر شده آن نشان می‌دهد بعد از مرگ نویسنده و بدون هیچ ویرایشی منتشر شده است، در دو جلد و هر جلد در حدود ۳۵۰ صفحه، متن کتاب «در باره جان ارسطو» را خط به خط تفسیر کرده است.

اگر کسانی تمایل داشته باشند که عمق «معرفت علمی» را تا آخرین حد ممکن دریابند، حتماً نیاز دارند با فلسفه ارسطو - آنطور که نویسنده «تفسیر خط به خط در باره جان ارسطو» نشان داده است، به خوبی آشنا شوند.

اما این نکات چه ارتباطی با «کارگاه‌های آموزش دستورنامه رابرت» و فعالیت‌های انجمن اصلی دارد؟

این سلسله یادداشت‌های کوتاه - که بار نخست در رسانه اختصاصی «تدارک انجمن اصلی» منتشر شده است و در ادامه تقدیم می‌شود، همین مسأله را توضیح می‌دهد. با هم ادامه می‌دهیم . . .

۱. در سی و هشتمین نشست هفتگی هسته اولیه تأسیس انجمن قانونی اساسی که ساعت۲۱و ۳۰ دقیقه سه‌شنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ به صورت مجازی برگزار شد،‌ نکاتی مورد بررسی قرار گرفت که آگاهی از آن‌ها برای اعضای سایر انجمن‌های اصلی اختصاصی که بر اساس قانون عام پارلمانی (به روایت دستورنامه) در دست تأسیس هستند، ضروری به نظر می‌رسند. در این سلسله یادداشت‌ها به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود. (این یادداشت‌ها،‌ بار نخست در سانه اختصاصی «تدارک انجمن اصلی» منتشر شده است و اینجا بازنشر می‌شود).

برای تأسیس یک جامعه/انجمن/سازمان دائمی، بر اساس قواعد دستورنامه رابرت، معمولاً برگزاری دو نشست کافی است. اما گاهی روند تأسیس جامعه/انجمن، به دلایل گوناگون به درازا می‌کشد. در آن صورت، یک «سازمان موقت» شکل می‌گیرد که قواعد و رویه‌های ویژۀ خودش را دارد.

نوشته‌ای که در ادامه بازنشر می‌شود و نخستین بار در رسانه اختصاصی و داخلی گروه «حامیان تأسیس انجمن اصلي» منتشر شده است، توضیح می‌دهد چرا روند تأسیس انجمن‌های اختصاصی اصلی متعددی که در چارچوب انجمن اصلی در دست تأسیس هستند، به درازا می‌کشند و در این صورت، چرا لازم است یک سازمان موقت برای مدیریت دموکراتیک این فرایند تأسیس شود و قواعد تأسیس و اداره این سازمان موقت چیست؟

امید می‌رود این مقاله آموزشی برای فعالان اجتماعی که در پی تأسیس انواع جامعه/انجمن/سازمان‌های مستقل و دموکراتیک و فسادناپذیر و در خدمت مردم و منافع ملی هستند مفید باشد.

با هم این نوشته را بخوانیم. . .

«گام‌راه‌های ارتقای پروفشن‌گرایی در شبه‌پروفشن‌های ایرانی» در واقع یکی از اسناد تأسیسی انجمن اصلی است که بر اساس قواعد دستورنامه در ایران در دست تأسیس است و هدف از تأسیس این انجمن هم همین است:‌ ارتقای پروفشن‌گرایی در شبه پروفشن‌های ایرانی. اما اینکه «پروفشن» چیست؟ با «شبه‌پروفشن» چه فرقی دارد و چگونه قرار است از این شبه‌پروفش‌ها پروفشن درآورد، پرسش‌هایی هستند که نوشته‌ای که در آدامه تقدیم شده است به آن‌ها می‌پردازد.

لازم به یادآوری است که این نوشته، نخستین بار روز سه‌شنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ در رسانه اختصاصی «گروه تدارک انجمن اصلی» منتشر شد. اما از انجا که آگاهی از این برنامه برای تمام فعالان اجتماعی که می‌کوشند بر اساس قواعد دستورنامه جامعه/انجمن‌های طراز نوین تأسیس کنند،‌ مفید تواند بود،‌ در اینجا بازنشر می‌شود: