همزمان با برگزاری نخستین نشست نسل اول بنیانگذاران «انجمن اصلی» که عصر روز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ در دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) برگزار شد، نشر «اختران» ترجمه فارسی ویرایش دوازدهم کتاب دستورنامه رابرت را با عنوان فرعی «قواعد اداره انواع مجامع تصمیمگیری»، در ۷۰۵ صفحه و با جلد گالینگور منتشر کرد.
هنری مارتین رابرت نخستین ویرایش این کتاب را در سال ۱۸۷۶ در ایالات متحد آمریکا منتشر کرد و به همین خاطر، این کتاب به «دستورنامه رابرت» معروف شد.
بعدها، بازماندگان هنری مارتین رابرت، این کتاب را به صورت پیدرپی ویرایش کردند و این کتاب، به مرور، از یک کتاب ساده حاوی قواعد ناظر بر انواع مجامع تصمیمگیری دموکراتیک، به یک کتاب حقوق تبدیل شد که از منظر علم حقوق پارلمانی، درستی این قواعد را نیز تبیین و استدلال کرده است.
قواعد ناظر بر انواع مجامع تصمیمگیری دموکراتیک، طی قرنها و از طریق آزمون و خطا و بدون طرح قبلی، در پارلمان انگلستان ساخته و پرداخته شد و در قرن هفدهم میلادی از طریق مهاجران انگلیسی به قاره جدید انتقال یافت.
مؤلفان متعددی مجموعه این قواعد را در کتابهای گوناگون گردآوری و تبیین کردهاند،اما دستورنامه رابرت، جامعترین و کاملترین مرجعی است که این قواعد را که قواعد دموکراسی است، گردآوری و تبیین کرده است.
در تدوین دوازدهمین ویرایش کتاب دستورنامه رابرت ۶ متخصص با تخصصهای مختلف نقش داشتهاند. در پیشگفتار این مؤلفان، تاریخچه قواعد دموکراسی و نیز تاریخچه کتاب دستورنامه رابرت به صورت مختصر اما جامع تشریح شده است و خوانندگان فارسیزبان برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه لازم است به پیشگفتار مؤلفان مراجعه کنند.
آنچه در ادامه میآید، به صورت مختصر، تاریخچه ترجمه و انتشار این کتاب را در زبان فارسی روایت میکند:
دفتر «کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت» (دفتر کادرها) از نخستین روز فعالیت خود در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۸۶ به این اصل متعهد شد که ترویج این قواعد در ایران باید حتماُ خارج از قلمرو دولت و بدون اتکا به رانتهای فسادآور و فقط با حمایت مردمی که به ترویج این قواعد باور دارند فعالیت خود را ادامه دهد.
البته، تجربههای دفتر کادرها نشان داده است که دستگاههای دولتی بسیار فشلتر از آن هستند که بتوانند حتی از ارایه خدمات رایگان دفتر کادرها نیز بهره ببرند.
طی ۱۳ سال گذشته که دفتر کادرها، از طریق آزمون و خطا و در جریان برگزاری انواع کارگاههای آموزشی میکوشید تا بهترین روشهای ترویج این قواعد را در فرهنگ ایران خلق کند، بسیاری از فعالان سیاسی اجتماعی، با صرف وقت و حضور خود در این کارگاهها، امکان چنین تجربههایی را فراهم آوردند. دفتر کادرها وظیفه خود میداند از تمام این فعالان اجتماعی که بخشی از عمر عزیز خود را صرف تجربه این جهش فرهنگی کردند، قدردانی کند.
خوشبختانه، «جهش فرهنگی» به مرور از حرکت زیرخاکی خود سربیرون میآورد و میرود تا در سطح ملی شاخ و برگ بگستراند.
در چنین شرایطی است که تجهیز دفتر کادرها به نیروهای کارآمد به یک امر حیاتی تبدیل میشود و برای تحقق این هدف، فعالان اجتماعی، علاوه بر اهدا وقت عزیز خود، لازم است از نظر مالی نیز ـ هر اندازه که میتوانند ـ کمک کنند.
این صفحه الکترونیکی، ساعت ۵ بامداد امروز، چهارشنبه، ۲۶ فروردین ماه سال ۱۴۰۴ راهاندازی میشود تا نام کسانی را که به دفتر کادرها کمک مالی میکنند، در جریده عالم برای همیشه ثبت کند.
نام این افراد، در صورتی که موافقت کنند، در اسناد «چهش فرهنگی» و دفتر کادرها برای همیشه باقی خواهد ماند.
به تمام فعالان اجتماعی سیاسی که دغدغه ترویج حاکمیت مردم در چارچوب قانون عام دموکراسی را دارند، یادآوری میشود که کمک آنان، هرچقدر که ناچیز باشد، وقتی جمع شود دریا خواهد شد.
در ادامه نام و مشخصات کسانی که به دفتر کادرها به صورت ماهانه، کمک مالی میکنند، ذکر میشود. این فهرست با افزوده شدن نام هر بک از چراغ افروزان، ویرایش خواهد شد.
دفتر کادرها:
۰۲۱-۸۸۹۱۱۰۱۷
نخستین کتاب از زیرمجموعه «از روی دست دیگران» با عنوان «اساسنامه کانون ملی پارلمانتارینها» از سوی کتاب «کادها» به صورت درونسازمانی و در شمارگان محدود برای کارورزان کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) منتشر شد. این کتاب را «هوش مصنوعی» ترجمه کرده است و ویراستار کتاب، آقای داود حسین، در پیشگفتار این کتاب، در باره ضروت ترجمه آن توضیحاتی ارایه داده است که متن کامل آن در ادامه این نوشته تقدیم شده است.
خاطر نشان میشود مجموعه کتابهای دفتر کارگاههای آموزش قواعد دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) با عنوان «تجربه یک جهش فرهنگی» منتشر میشوند و هدف تمام آنها ـ به نحو مستقیم یا غیرمستقم ـ کمک به بسط و تعمیق «جهش فرهنگی» است. «خاطرات زیرخاکی» (تا کنون ۳۷ جلد)، کتاب کادرها (تا کنون ۷ جلد)، «مقالات آموزشی» (تا کنون سه جلد)، «اسناد زیرخاکی» (یک جلد)، برخی از عناوین سایر زیرمجموعههای کتاب «کادرها» هستند. در زیرمجموعه «از روی دست دیگران» اسناد و متونی انتخاب و معرفی خواهند شد که میتوانند به ساخت جوامع مردم خودقانونگذار (دموکراسی حقیقی) مدد برسانند، به شرط آن که به حای کپیسازی و کپیبرداری از آنها، روند بازآفرینی ساختارها براساس کشف مستمر صورت بگیرد. اساسنامه «کانون ملی پارلمانتارینها» نیز با این شرط ترجمه شده است.
مخاطبان این نوشتهها میدانند که معنای «پارلمانتارین» در فرهنگ سیاسی آمریکا با معنای این اصطلاح در اروپا متفاوت است. در اروپا معمولاً به نمایندگان پارلمانها پارلمانتارین میگویند. در حالیکه این اصطلاح در فرهنگ سیاسی ایلات متحده به معنای کسانی است که در امر به کارگیری رویه عام و قانون عام پارلمانی تخصص دارند. این متخصصان هدف خود را ترویج قواعد دستورنامه رابرت تعریف کردهاند که جامعترین و کاملترین روایت رویه پارلمانی و قواعد دموکراسی را ارایه میدهد و خودشان را «پروفشن» تلقی میکنند و عنوان تشکل آنان «کانون ملی پارلمانتارینها» است. اما چرا بررسی اساسنامه این کانون برای کادرهای دموکراسی در ایران مفید است؟ پیشگفتار کتاب به همین پرسش پرداخته است.
علاقهمندانی که تمایل دارند کتابهای کادرها را دریافت کنند میتوانند با شماره تلفنهای ۸۸۹۱۱۰۱۷ و ۰۹۳۵۶۵۲۸۶۱۱ (دفتر کادرها) تماس بگیرند یا پیام بگذارند تا متن الکترونیکی یا کاغذی کتاب به آنان تقدیم شود.
متن پیدیافی کتابهای «کادرها»، رایگان یا همت عالی است. علاقهمندانی که بخواهند بابت دریافت کتابها و کمک به تداوم «جهش فرهنگی» مبلغی پرداخت کنند، میتوانند کمکهای خود را به شمارهی حسابی که تقدیم میشود واریز کنند.
و اما پیشگفتار ویراستار کتاب را با هم بخوانیم:
در دهمین و آخرین نشست یکی از کارگاههای غیرحضوری «آشنایی با قواعد دموکراسی» که از شنبه ۵ مهر تا شنبه ۸ آذر ۱۴۰۴و با همکاری انجمن گسترش سواد دموکراسی و دفتر کارگاههای آموزش قواعد دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) به صورت هفتگی و الکترونیکی برگزار شد، اساسنامه «گروه حامیان تأسیس انجمنهای سواد دموکراسی در سراسر کشور» به تصویب رسید و تمام حاضران در نشست که اعلام کرند اساسنامه مصوب را امضا میکنند، در مجمع مؤسس این گروه شرکت کردند و آقایان داود حسین را به عنوان مدیر، محمدرضا پژوهان را به عنوان دبیر و مورخ، و رضا غفاری را به عنوان خزانهدار ابرگزیدند و به این ترتیب «گروه حامیان تأسیس انجمنهای گسترش سواد دموکراسی سراسر کشور» متولد شد.
گفتنی است که در شکلگیری این «کارگاه آشنایی با قواعد دموکراسی» آقای جمشید ایرانی دبیرکل حزب فرزندان ایران نقش تعیینکننده ایفا کرده است و اعضای این کارگاه و این گروه، عمدتاُ از فعالان سیاسی هستند که به ویژه در شکلگیری خانههای احزاب پروانهدار در سطح استانها نقش تسهیلکننده ایفا میکنند.
از سوی دیگر، روش معرفی و آموزش قواعد دموکراسی (به روایت دستورنامه رابرت) طی سیزده سال گذشته به نحوی با فرهنگ ایرانیان امروز هماهنگ شده است که انتظار میرود اعضای این گروه بتوانند در سطح ملی به گسترش و تعمیق «تجربه یک جهش فرهنگی» کمک بسیار بزرگی بکنند.
لازم به تکرار است که منظور از «تجربه یک جهش فرهنگی» تلاشهای دستهجمعی تمام فعالان سیاسی اجتماعی پروفنشال و متعهد است که به نحوی با قواعد دموکراسی آشنا میشوند و وظیفه ملی خود مییابند که به هر نحو ممکن در ترویج این قواعد در سطح ملی بکوشند، زیرا به این باور رسیدهاند که ترویج این قواعد ممکن است منجر به یک جهش فرهنگی شود که پیامد آن بازآفرینی سراپای نظام فرهنگی/اجتماعی/سیاسی براساس موازین دموکراسی خواهد بود.
با این حساب میتوان دریافت شکلگیری این گروه چطور میتواند یک «نقطه عضو» در «تجربه یک جهش فرهنگی» باشد که تمرکز این جنبش را از تهران به ایران ارتقا میبخشد.
گفتنی است یکی دیگر از این نقاط عطف در «تجربه یک جهش فرهنگی» برگزاری نخستین نشست «کارگاه هماندیشی عرف پارلمانی» بود که با شرکت گروهی از فعالان سیاسی اجتماعی پروفشنال، ساعت ۷ بامداد روز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۱ در سال هیأت مدیره انجمن شرکتهای ساختمانی تهران و به میزبانی آقای محمد عطاردیان تشکیل شد و همان گروه ـ به عنوان «جریان اصلی» و بنیانگذاران «انجمن اصلی» ـ نقش تاریخی خود را ایفا میکند.
نکته جالب این که تعداد اعضای گروه حامیان تأسیس انجمن اصلی که از سیزده سال پیش فعالیت خود را شروع کرد و بنیانگذاران«گروه حامیان تأسیس انجمنهای گسترش سواد دموکراسی در سراسر کشور» یکی است: ۱۲ نفر.
نوشتهای که در ادامه میآید مصوبات و دستاوردهای مجمع مؤسس «گروه حامیان انجمنهای گسترش سواد دموکراسی در سراسر کشور» را روایت میکند. با هم میخوانیم:
در سی و دومین نشست گروه حامیانِ (نهمین نشست سازمان موقت حامیانِ) تأسیس «انجمنهای طراز نوین شهر و روستا» (نام موقت) که عصر روز سهشنبه ۴ آذر ۱۴۰۴ به صورت الکترونیکی برگزار شد، راهنقشه برگزاری مراسم تأسیس سازمان دائمی «حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوین شهر و روستا» برای بررسی و تصویب ارایه شد. متن این راهنقشه در ادامه این نوشته تقدیم شده است.
این رهنقشه تمام اقدامات مورد نیاز برای برگزاری مراسم تأسیس این سازمان را که قرار است بعد از ظهر روز سهشنبه اول اردیبهشت ماه ۱۴۰۵ و با دعوت از حدود ۵۰ نفر از فعالان سیاسی اجتماعی در دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (دفترکادرها) برگزار شود، مشخص کرده است.
تا کنون ۱۵ نفر از فعالان اجتماعی از همکاری با سازمان موقت استقبال کردهاند و سازمان دائم قرار است با حداکثر ۳۰ عضو تأسیس شود.
هدف سازمان دائمی «حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوین شهر و روستا، به مثابه یک ستاد تسهیلگر، ترویج آگاهیها و ارتقای مهارتهای مورد نیاز در میان مردم شهرها و روستاهای سراسر کشور برای سازماندهی به خودشان چونان «جوامع مردم خودقانونگذار» (دموکراسی حقیقی) است. در این صورت، به اهالی هر محله، شهر و روستا مربوط است که مجمع تصمیمگیری خودشان را ـ به عنوان مثال ـ روزهای جمعه آخر هر ماه در یک میدان برگزار کنند، یا اختیار تصمیمگیری در باره مشاعات جامعه خود را به نمایندگانی که برمیگزینند تفویض کنند. خلاصه این که تعیین ساختار و سازمان حاکمیت در هر جامعه نیز به طور مطلق در اختیار مجمع عمومی همان جامعه است که اصلی است بدیهی و شناخته شده. اما مشکل این است که تحقق این اصل بدیهی به شرایط فرهنگی ویژهای نیاز دارد که حاملان «تجربه یک جهش فرهنگی» به دنبال ترویج آن در میان ایرانیان هستند. با این حساب، سازمن حامیان تأسیس «انجمنهای طراز نوین شهر و روستا» یا «حکومتهای محلی براساس موازین دموکراسی» ستون فقرات «تجربه یک جهش فرهنگی» را تشکیل میدهد. چرا که با شکلگیری چنین انجمنهایی در سطح یک روستا، یک محله و یک شهر، تمام اهالی آن محل با قواعد و موازنن دموکراسی نیز آشنا خواهند شد. یا به بیان دقیقتر، شکلگیری این روند مستلزم آشنایی شهروندان با موازین دموکراسی است.
بدیهی است که تحقق چنین چشماندازی مستلزم کسب هژمونی از سوی فعالان اجتماعی است که «تجربه یک جهش فرهنگی» حاصل تلاشهای مستمر تکتک آنان است که با قواعد نسبتاٌ پیجیده دموکراسی (به روایت دستورنامه رابرت) آشنا شدهاند و تلاش میکنند تا این قواعد و مهارت ساخت جوامع مردم خودقانونگذار براساس این قواعد را در میان هموطنان خود ارتقا بخشند.
گفتنی است که در نهمین نشست «سازمان موقت حامیان» آقای علیاکبر عبدالحسینی متعهد شد تا در باره حکومتهای محلی در کشورهای سوئيس و فرانسه تحقیق کند. آقای داود حسین نیز قرار است وضعیت حکومتهای محلی در انگلستان و آمریکا را مورد بررسی قرار دهد. از سایر اعضای سازمان موقت حامیان نیز انتظار میرود متناسب با وضعیت شخصی خودشان، وضعیت حکومتهای محلی در یک کشور را مورد بررسی قرار دهند و نتایج تحقیقات آنان در نشستهای ماهانه سازمان که در اینده برگزار خواهد شد در اختیار علاقمندان و افکار عمومی قرار خواهد گرفت.
خاطر نشان میشود که کتاب دستورنامه رابرت قواعد اختصاصی مجامع قانونگذاری را مورد بررسی قرار نداده است از همین رو، «انجمن اصلاح نظامقانونگذاری در پرتو علم حقوق پارلمانی» و «سازمان حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوپین شهر و روستا» این مسؤلیت را برعهده گرفتهاند که با مطالعه دقیق قوانین ناظر بر مجامع قانونگذاری در کشورهای دیگر، این کاستی را برطرف سازند.
در ادامه راهنقشه برگزاری مراسم تشکیل «سازمان حامیان تأسثس انجمنها طراز نوین شهر و روستا»، به نقل از رسانه داخلی این سازمان تقدیم میشود. با هم می خوانیم:
دومین نشست هسته بازآفرینی تشکلی که با نام «تشکل حامیان برابری معلولان» در اواخر بهمن ماه ۱۴۰۳ به ثبت رسیده اما در حال حاضر غیرفعال است، ساعت ۵ بعد از ظهر روز سهشنبه ۴ آذر ۱۴۰۴ به صورت الکترونیکی و با حضورخانم نرگس ظریفین (دبیر) و آقایان مجمد جودی (مدیر)، علیرضا سعادت و داود حسین دعوت به دستور شد.
خاطر نشان میشود آقایان محمد جودی و علیرضا سعادت دو نفر از کارورزان کارگاه آشنایی با قواعد دموکراسی بودند که به همت انجمن گسترش سواد دموکراسی، طی ۱۰ نشست در مهر و آبان ۱۴۰۴ در دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) برگزار شد و پس از آشنایی حداقلی با قواعد دموکراسی تصمیم گرفتند نسبت به احیای «تشکل حامیان برابری معلولان» اقدام کنند و از این طریق، هم مهارت های رهبری دموکراتیک خود را ارتقا بخشند و هم سهم خود را در بسط و تعمیق «تجربه یک جهش فرهنگی» ایفا کنند.
منظور از «تجربه یک جهش فرهنگی» تلاش دستهجمعی فعالان سیاسی/اجتماعی پروفشنال است که پس از آشنایی با قواعد دموکراسی (به روایت دستورنامه رابرت) میکوشند این قواعد را در میان مردم ترویج کنند و مهارت آنان را برای ساخت «جوامع مردم خودقانونگذار» (دموکراسی حقیقی) ارتقا بخشند. و از آنجا که این مهارت در کشور مبدأ، طی قرنها و بدون طرح قبلی و از طریق آزمون و خطا سربرآوره است، در صورتی که تلاش این گروه از فعالان سیاسی/اجتماعی در کشور مقصد به ثمر بنشیند، در آن صورت میتوان گفت ـ گوش شیطان کر ـ یک جهش فرهنگی رخ داده است که پیامد ضمنی آن احتمالاً تحول بنیادین در نظام فرهنگی/اجتماعی/سیاسی خواهد بود.
نوشتهای که در ادامه میآید، درسهای دومین نشست هسته اولیه گروه احیای یک تشکل متروک را، از منظر آموزشی، مرر میکند. با هم میخوانیم:
در نهمین نشست کارگاه غیرحضوری آشنایی با قواعد دموکراسی که شامگاه روز شنبه اول آذر ماه ۱۴۰۴ به صورت الکترونیکی تشکیل شده بود، بررسی پیشنویس اساسنامه «گروه حامیان تأسیس انجمنهای گسترش سواد دموکراسی در سراسر کشور» آغاز شد.
معمولاً در کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (قواعد دموکراسی) از کارورزن خواسته میشود تا با مشارکت هم و به صورت تمرینی در باره هدفی که فکر میکنند لازم است برای تحقق آن یک جامعه/انجمن/.سازمان تأسیس کرد، به توافق برسند. کارورزان، در جریان تدوین اساسنامه و سایر اسناد مورد نیاز برای تأسیس انجمن مفروض، به مرور با پرمصرفترین و مبرمترین قواعد تأسیس و اداره «جوامع مردم خودقانونگذار» (دموکراسی حقیقی) آشنا میشوند.
حضور فعالان سیاسی اجتماعی و رهبران محلی پروفشنال در این کارگاهها ممکن است سبب شود تا انجمنی که به صورت تمرینی تأسیس میشود، به فعالیت خود ادامه دهد و چه بسا چنان رشد کند که ـ گوش شیطن کر - سرشاخههای آن سراسر کشور را نیز فرابگیرد. ظاهراً، قرار است از دورن نخستین کارگاه غیرحضوری آشنایی با قواعد دموکراسی که با همکاری انجمن گسترش سواد دموکراسی و دفتر کارگاه های آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) برگزارشد، یک نمونه از چنین انجمنهایی سربرآورد: «گروه حامیان تأسیس انجمنهای گسترش سواد دموکراسی در سراسر کشور».
آخرین مادهی پیشنویس اساسنامه این «گروه» که شرایط «انحلال» آن را مقرر کرده است میگوید:«پس از تشکیل حداقلی از انجمنهای گسترش سواد دموکراسی و تأسیس کانون انجمنهای گسترش سواد دموکراسی این گروه منحل خواهد شد و اسناد و داراییهای آن به آن کانون منتقل میشود».
با این حساب میتوان آغازفعالیت «گروه حامیان تأسیس انجمنهای گسترش سواد دموکراسی در سراسر کشور» را، همزمان، آغاز تدارک تأئیس «کانون انجمنهای گسترش سواد دموکراسی» تلقی کرد و از هم اکنون زمینه را برای سربرآوردن چنان کانونی که لابد میتواند نقش تاریخی در سرنوشت ملی ایفا کند، فراهم ساخت.
نوشتهای که در ادامه میآید نخستین گام در این مسیر را توصیف میکند. با هم می]وانیم:
در سیزدهمین نشست «هسته اولیه گروه بازآفرینی حزب فرزندان ایران براساس موازین دموکراسی» که ساعت ۴ بعد از ظهر روز دوشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۴ به صورت الکترونیکی تشکیل شد، راهنقشه برگزاری مراسم «گروه بازآفرینی» به تصویب رسید.
منظور از بازآفرینی حزب فرزندان ایران بازآفرینی مناسبات حقوقی اعضای این حزب براساس قواعد مندرج در کتاب دستورنامه رابرت است که به عنوان قواعد دموکراسی نیز شناخته میشود. فرضیه این است که پیامد این بازآفرینی که روندی تدریجی و طولانی است، احتمالاٌ یک «جهش فرهنگی» خواهد بود که سبب تغییر بنیادین در رویکرد و رفتار اعضای حزب و در نتیجه کل حزب خواهد شد. در آن صورت، چه بسا، این حزب بتواند الگویی برای بازآفرینی سایر احزاب و سازمانهای سیاسی شود تا بتوانند نسبت به بازآفرینی نظام سیاسی براساس موازین دموکراسی اقدام کنند.
علاقمندان به کسب اطلاعات بیشتر در مورد تجربه بازآفرینی این حزب میتوانند به مطالبی که در بخش «بازآفرینی حزب فرزندان ایران» در وبسایت «کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت» (کادرها) منتشر شده است، مراجعه کنند. آنچه که در پی میآید گزارش دستاوردهای سیزدهمین نشست «هسته بازآفرینی» حزب فرزندان ایران است. با هم میخوانیم:
در هشتمین نشست سازمان موقت حامیان تشکیل انجمنهای طراز نوین شهر و روستا (سی و یکمین نشست گروه حامیان تأسیس این سازمان) که ساعت ۸ بعد از ظهر روز سهشنبه ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۴ به صورت الکترونیکی دعوت به دستور شده بود، این پیشنهاد به تصویب رسید که مراسم تأسیس سازمان حامیان تشکیل انجمنهای طراز نوین شهر و روستا ساعت ۶ بعد از ظهر روز سهشنبه اول اردیبهشت ماه ۱۴۰۵ و با دعوت از حدود ۵۰ نفر از فعالان سیاسی اجتماعی که از ترویح قواعد دموکراسی (به روایت دستورنامه رابرت) در کشور حمایت کرده و میکنند، در دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (کادرها) برگزار شود. با این حساب، لطفاً، روز اول اردیبهشت را به خاطر بسپارید!
تجربههای دفتر کادرها در آزمون روشهای نوین تأسیس انواع جامعه/انجمن/سازمانها، نشان داده است که تعیین یک روز به عنوان روز برگزاری مراسم تأسیس، اثرات مثبتی در ارتقای کیفیت کارها برجا میگذارد: تعیین دستورکار روز مراسم، تدوین و تصویب نقشهراه برای تدارک برگزاری هرچه باشکوهتر آن مراسم، تدوین بیانیه هدف، اساسنامه و سایر اسناد مورد نیاز مجمع مؤسس، مدیریت مراسم برگزاری بر اساس قواعد دموکراسی، و حضور حدود ۵۰ نفر از فعالان سیاسی و اجتماعی پروفشنال در مراسم، اثرات مثبتی بر تعمیق و بسط «تجربه یک جهش فرهنگی» خواهد گذاشت.
منظور از «تجربه یک جهش فرهنگی» تلاشهای دسته جمعی تمام فعالان سیاسی اجتماعی پروفشنال است که به نحوی با قواعد دموکراسی (به روایت دستورنامه رابرت) آشنا میشوند و میکوشند مهارت پیجیده ساخت «جوامع مردم خودقانونگذار» براساس این قواعد را در فرهنگ این کشور ترویج کنند.
منظور از «انجمنهای طراز نوین شهر روستا»، نیز، حاکمیتهای محلی است که براساس موازین دموکراسی، تشکیل شده باشند. هدف اعلام شده «سازمان حامیان تأسیس انجمنهای طراز نوین شهر و رستا» - به مثابه یک ستاد فکری/اجرایی - انجام تمام اقداماات مورد نیاز برای تدارک تشکیل حکومتهای محلی مبتنی بر موازین دموکراسی است که برگزاری انتخابات در آن، فقط جزء بسیار کوچکی از کل ماجرای آن را تشکیل میدهد که تحقق آن مستلزم بازآفرینی فرهنگی است.
گفتنی است تعیین عصر روز سهشنبه اول اردیبهشت ماه ۱۴۰۵ به عنوان زمان برگزاری مراسم تأسیس سازمان حامیان تشکیل انجمنهای طراز نوین شهر و روستا، فقط یکی از مصوبات هشتمین نشست سازمان موقت حامیان بود. نوشتهای که در ادامه تقدیم می شود، سایر تصمیمات این نشست را - که ممکن است برای کادرهای دموکراسی اهمیت داشته باشد - روایت میکند. با هم بخوانیم:
پس از اصلاح هدف پیشنهادی «حامیان تأسیس انجمن اصلی» در ششمین نشست «گروه بنیانگذاران انجمن اصلی» که روز چهارشنبه ۷ آبان ماه ۱۴۰۴ در دفتر کارگاههای آموزش دستورنامه رابرت (دفتر کادرها) دعوت به دستور شده بود، اکنون لازم است وضعیت عضویت در انجمن اصلی مورد بررسی قرار بگیرد.
از آنجا که دستور کار هفتمین نشست «گروه بنیانگذاران انجمن اصلی» که ساعت ۵ بعد از ظهر روز چهارشنبه ۲۱ آبان ماه ۱۴۰۴ در محل همیشگی (دفتر کادرها) دعوت به دستور خواهد شد، بررسی ماده سه اساسنامه انجمن اصلی است، نوشتهای که در ادامه تقدیم میشود، وضعیت عضویت در این انجمن را مورد بررسی قرار میدهد.
این نوشته میکوشد استدلال کند چرا لازم است به جای «انجمن اصلی» «کانون انجمنهای اصلی اختصاصی» تأسیس شود، و در نتیجه، اعضای انجمن اصلی به جای آن اشخاص حقیقی باشند، بهتر است انجمنهایی باشند که براساس دستورنامه رابرت تأسیس و خواهند شذ و هدف ضمنی تمام آنها اصلاحات ساختاری براساس موازین دموکراسی است. این نوشته را با هم میخوانیم: